Ik versta ze niet, maar ze zijn wel lief

Zo even bijkomen van alle nieuwe indrukken. Ik vind het heerlijk om samen met mama en papa even te relaxen op onze hotelkamer. Je kan namelijk heerlijk hangen tegen alle kussens op het grote bed of tegen het dekbed in mijn ledikantje. Dat relaxen is echt wel nodig, want er is een hoop gebeurd de afgelopen twee dagen, pfffff.

Maandagochtend was het eindelijk zo ver. Vandaag zal ik voor het eerst mijn nieuwe papa en mama in het echt zien. Het is erg spannend en vooral omdat ik dit helemaal zelf moet doen. Dus zonder mijn 'Nainai' (oma), die bijna een jaar voor me gezorgd heeft. Ik heb lekkere dikke kleren aan, zodat ik het niet koud krijg. Eerst een joggingpak met daaronder nog een t-shirt en daar over heen krijg ik nog een dikke gevoerde broek en een mooie blauwe trui. En natuurlijk niet vergeten mijn gele jas met giraf. Ik heb ook nieuwe schoenen gekregen. Ze zijn een beetje te groot. Dat geeft niet, want ze zijn wel echt helemaal van mij. Het afscheid van 'Nainai' is niet leuk. Op de weg naar Nanning vraag ik me af of ik 'Nainai' nog een keer zie.
Gelukkig hoef ik na aankomst in Nanning niet lang te wachten. Eerst even lunchen en dan richting het hotel waar mijn nieuwe ouders op hun hotelkamer zitten te wachten. Als we bij hun kamer zijn loop ik heel stoer naar binnen, maar als ik ze zie wordt ik wel wat verlegen. Pfff, ze zien er toch wel wat anders uit dan Chinese mensen. Ze zijn bijvoorbeeld heel groot en ze ruiken een beetje vreemd. Ik zie het grote bed en hou me er stevig aan vast. Dat voelt fijn, want ik ben zelf wat wiebelig in de benen.
Mijn papa en mama komen gezellig op de grond bij me zitten en kijken me rustig aan. Ze zeggen allerlei dingen, maar ik kan ze helaas niet verstaan. Het klinkt wel lief en prettig. Dus ik denk dat het aardige dingen zijn, net als 'Nainai' altijd tegen me zegt.
Als de mensen van het tehuis nog even met ons op de foto zijn geweest gaan ze weg. Dat maakt me niet uit, want ik ken ze toch niet. Papa en mama moeten nog een aantal papieren invullen en ik moet mijn voetafdruk geven. Daarna gaat ook mr. David weg en zijn we met z'n drieen over.
Ja en wat doe je dan als je voor het eerst alleen bent met je nieuwe papa en mama en je kunt elkaar niet goed verstaan. Ik hou me vooral rustig en speel wat met een politie auto en voetbal, die ik van ze gekregen heb. Ik krijg appelsap uit een beker met een raar mondstuk er aan. Het lijkt op een rietje, maar als je de beker op z'n kop houdt komt er geen appelsap uit. Vreemd he. De appelsap is erg lekker. Geef mij nog maar meer. Van al dat spelen en alle nieuwe indrukken ben ik wel moe geworden en val ik even in slaap bij mama op schoot. Maar ik wil niet slapen, want ik wil alles zien wat er om me heen gebeurd. Je weet maar nooit waar ze me heen brengen als ik in slaap val. Gelukkig wordt ik weer wakker als ze me uit proberen te kleden. Dat is wel fijn, want ik heb het behoorlijk warm gekregen met al die kleren aan.
Weet je wat ook fijn is, rijstwafels. Mama en ik houden allebei van de rijstwafels. Ze wilde zelfs mijn rijstwafels op eten. Hihi. Die kreeg ze gelukkig niet te pakken.
In onze hotelkamer hebben ze ook een lekker bad, dus na het avondeten mocht ik nog even spelen in het bad. Heerlijk is dat met water spetteren en daarna lekker ingesmeerd worden met bobylotion en een pyama aan voor het slapen gaan.

Het praten met papa en mama gaat ook steeds beter. Papa heeft op z'n telefoon een meneertje die hem helpt bij de Chinese woorden die hij niet weet. Mama kijkt meer naar wat ik doe en aanwijs en probeert dan te raden wat ik zeg. Erg grappig. Gelukkig heeft 'Nainai' tegen ze gezegd dat als ik moet bijna moet huilen en zachtjes begin te kreunen, dat ik dan moet poepen. Zo is het al twee dagen goed gegaan. Ik ben eigenlijk al bijna zindelijk, maar het is nu wel handig om een luier om te hebben. We zijn veel op stap en dan hoef ik niet aan te geven dat ik moet plassen. Bovendien moet ik nog bedenken hoe ik dat zal duidelijk maken.

Op het moment gebeurd er zoveel dat ik niet alles tegelijk kan opschrijven. Nu ga ik even slapen en morgen vertel ik meer.
Groetjes Guanyan

PS: Lieve Allemaal, bedankt voor de reacties. Ik kijk er naar uit jullie allemaal te ontmoeten. Ik denk wel dat ik eerst mijn papa, mama en Lisa nog beter wil leren kennen.