Verkenning van Nanning en omgeving

Woensdagochtend begonnen we met een uitstapje naar het park. Een mooi park met veel voorzieningen voor kinderen en vooral voor ouderen om te bewegen. Guanyan speelde heerlijk op de schommel, de ronddraaitrommelsalsjeeroploopt en de evenwichtsbalk (oh ja, zijn special need is dat hij slechterziend is, maar daar is in de praktijk nauwelijks iets van te merken. Hij ziet en doet alles en wij zijn het al bijna vergeten. Zijn linkerooglid hangt voor zijn oogje en met dat oog zal hij wel minder zien. Veel Chinezen ouderen, maar toch ook steeds meer jongeren de laatste dag, schieten ons aan als ze Guanyan zien hoe goed ze het van ons vinden dat wij een kind met een special need adopteren en wij hebben al meerdere keren de vraag/advies gehad of hij wel geopereerd zal worden).
Na het park gingen wij lunchen bij het favoriete dim sum restaurant van onze gids. Een heerlijke uitgebreide lunch met 3 volwassenen en een klein lekkerbekkie voor 8 euro waar vind je dat nog. Niet dat je nu het idee krijgt dat Nanning een achtergebleven stad is of zo. Je kunt hier alles kopen en dat doen mensen dus ook.
S Middags nog wat gevoetbald op de gang in het hotel en s avonds maar weer uit eten. Dit keer bij de hot pot (fondue). Zolang er noodles, een beetje groenten en een beetje vlees bij is vind Guanyan het goed. Na afloop nog een stukje over de night market gelopen, waar je ovetal stalletjes met eten hebt, maar Guanyan viel al snel in slaap in de rugdrager, dus toch maar terug naar het hotel dat 100m verder op is.
Donderdag hebben we een uitstapje naar de countryside bedacht. We rijden drie kwartier de stad uit en gaan dan een dorpje binnen waar we een beetje met de locals aanpappen en vooral veel snoepjes uitdelen. Het grootste gedeelte van de wandeling door het dorp slaapt Guanyan, maar dat verhindert niet dat men ons wederom aanspreekt over het adopteren van Guanyan. Onze gids kan gelukkig meehelpen met de vertaling alhoewel het dialect van de mensen een variant op het Mandarijn is en hij Kantonees spreekt. Een lokaal marktje bezocht en een countryside restaurant bezocht waar we heerlijk lemon duck hebben gegeten. Als iemand het adres wil, dan horen we het wel. Op de terugweg even een spelletje grenzen verkennen en stellen, omdat wij vonden dat Guanyan niet door de auto mocht lopen, terwijl deze rijd. Wij zijn blij te kunnen melden dat we deze strijd hebben gewonnen.
Terug in de stad heeft David onze gids de laatste papieren opgehaald bij de notaris en aan het eind van de middag langs gebracht in het hotel. Als het goed is, krijgen we morgen zijn paspoort. Mocht dat niet lukken dan hebben we al voldoende officieel uitziende papieren, zodat hij met ons mee kan vliegen naar Beijing. We vertrekken vrijdagavond, dus we hebben nog een ochtend om van Nanning te genieten.